با گذر از طبقه زیرین صندلی های استراحت و میزهای کم ارتفاع، به نوار با منظره تلویزیون های حامل کانال های خبری بین المللی نزدیک می شوید. باریستای مناسب قهوه دلخواه شما را سرو می کند و زمانی که ایمیل های خود را در وای فای رایگان اسکن می کنید، نگاهی به چند روزنامه بین المللی و نشریات ادواری میزیادی که امنیت را پاک سازی می کنند و آسانسورها را از دهلیز بلند می گیرند. نه، شما در سالن درجه یک فرودگاهی بین المللی نیستید (اگرچه ممکن است از نظر ظاهر یکی باشد). در عوض، شما به سالن بازدیدکنندگان در دفاتر مرتفع شهر زادگاه اداره سرمایه گذاری ابوظبی (ADIA)، یکی از بزرگ ترین و برترین صندوق های دارایی دولتی جهان، رسیده اید. مجموعه عظیمی که سرمایه 700 میلیارد دلاری خود و مابقی سرمایه جهانی در اختیار خود را از این عمارت مدیریت می کند، جایی که متخصصان سرمایه گذاری از سراسر جهان را در یک برج شیشه ای درخشان به کار می گیرد که در هیچ شهر جهانی به نظر نمی رسد. ADIA یکی از معدود صندوق های ثروت ملی بزرگی است که  اندازید، و از شلوغی های همیشگی بیرون از سالن استراحت می کنید. زمین های تحت نظارت است و تأثیر فزاینده ای بر بازارهای جهانی دارد. تجربه اندک آن ها برخلاف معامله گران شناخته شده تر در مراکز مالی، اما ارزیابی و تأثیر آن ها بر جهان در بعد وسیع بیشتر از غول های مالی سابق است. با افزایش تعداد و اندازه چنین اقداماتی، تأثیرآن ها نیز افزایش می یابد. آن ها همان قدر که بزرگ هستند، در بحران ها نقش بزرگ تری بازی می کنند. همراه با انتشار این کتاب، جهان با یک بیماری همه گیر کرونا روبه رو بود، نقطه عطفی که در آن، دو مضمون این کتاب جفت و جور شدند: قدرت این صندوق های عظیم در مواقع بحران و حرکت فوری کنونی جهان به سمت اقتصاد  دیجیتال.